Οστεοπόρωση και Άσκηση

 

 Η διάγνωση της οστεοπόρωσης εμφανίζεται με δύο κλινικούς τύπους που διαφέρουν, τόσο στην κλινική τους εικόνα, όσο και στην παθογένεια τους. Παλαιότερα, οι τύποι αυτοί χαρακτηριζόταν σαν μετεμμηνοπαυστική και σαν γεροντική οστεοπόρωση. Η διάκριση όμως αυτή δεν είναι απλά ηλικο-εξαρτώμενη και έτσι σήμερα προτιμάται η ονομασία οστεοπόρωση τύπου I και τύπου II.

Οστεοπόρωση τύπου I

• Παρουσιάζεται στα πρώτα 15 χρόνια μετά την εμμηνόπαυση.
• Προσβάλλει συνήθως τα σπογγώδη οστά.
• Εμφάνιση σπονδυλικών καταγμάτων λόγω της οστικής απώλειας.
• Έντονη ραχιαλγία και προοδευτική απώλεια του αναστήματος, που συνοδεύεται από κύφωση
• Η κύφωση μπορεί να προκαλεί καρδιακή και αναπνευστική δυσλειτουργία

Οστεοπόρωση τύπου II

• Παρουσιάζεται μετά το 70 έτος και στα δύο φύλα περισσότερο όμως στις γυναίκες με αναλογία 3 προς 1.
• Προσβάλλει κυρίως τα φλοιώδη οστά και χαρακτηρίζεται από κατάγματα του περιφερικού σκελετού, συχνότερα του άνω άκρου του μηριαίου οστού.

Παράγοντες κινδύνου για οστεοπόρωση

• Φύλο
• Προεμμηνοπαυστική ανεπάρκεια οιστρογόνων(π. χ ανωορρηξία, υπερβολική άσκηση, ψυχικό στρες)
• Πρόωρη εμμηνόπαυση
• Χαμηλό σωματικό βάρος σε σχέση με το ύψος
• Γήρας
• Κάπνισμα
• Καφεΐνη
• Οινόπνευμα
• Δίαιτα χαμηλή σε ασβέστιο
• Δίαιτα υψηλή σε πρωτεΐνες
• Καθιστική ζωή
• Καυκάσια φυλή
• Φάρμακα: κορτικοειδή, θυροξίνη, ηπαρίνη
• Νοσήματα: ρευματοειδής αρθρίτιδα, υπερθυρεοειδισμός, νεοπλάσματα, ηπατική ανεπάρκεια, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, ατελής οστεογένεση ,σύνδρομο Turner.

Οστεοπόρωση και σωματική άσκηση

Η αντιμετώπιση της νόσου με ασκήσεις, ιδιαίτερα αυτές της μυϊκής ενδυνάμωσης με αντιστάσεις και ασκήσεις που περιλαμβάνουν μεταφορά του σωματικού βάρους, αυξάνει την οστική πυκνότητα και βελτιώνει πολλούς από τους προδιαθεσικούς παράγοντες οστεοπορωτικών καταγμάτων, συμπεριλαμβανομένων της μυϊκής δύναμης, της οστικής μάζας και της δυναμικής ισορροπίας. Η ποσότητα της οστικής μάζας που επιτυγχάνεται σε νεαρή ηλικία είναι ίσως ο πιο καθοριστικός παράγοντας για την υγεία των οστών στο υπόλοιπο της ζωής. Η διατροφή, η άσκηση και η σύσταση του σώματος επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό της εξέλιξη της οστικής πυκνότητας.

Η άσκηση μπορεί να έχει θετική επίδραση στη μέγιστη οστική μάζα των παιδιών και εφήβων,  να διατηρήσει ή ακόμη να αυξήσει σε μέτριο βαθμό την οστική πυκνότητα μετά την ενηλικίωση και να βοηθήσει στην ελαχιστοποίηση της απώλειας οστικής μάζας στους ηλικιωμένους

Βιβλιογραφία:        Διατροφή υγεία, ευρωστια και αθλητική απόδοση Melvin H. Williams

                                   Κατευθύνσεις Σχεδιασμού Προγραμμάτων Άσκησης και Αξιολόγησης American College of Sports Medicine                

Επιμέλεια: Τριαντάφυλλος Οικονόμου

                   Προπονητής Φυσικής Κατάστασης

                   Γιάννη Κωνσταντίνος

                   Προπονητής Φυσικής Κατάστασης

                   Προπονητής Ποδόσφαιρου UEFA B΄