ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Από την Ψυχολόγο, Νίκη Μουζάκη

"Γυμναζόμαστε για να φαινόμαστε πιο όμορφοι εξωτερικά αλλά και επειδή η ψυχή μας έχει ανάγκη να επικοινωνήσει"

  Η ψυχική υγεία και η κατάθλιψη που συνιστά μια μορφή ψυχικής ασθένειας, αποτελούν τα δύο άκρα μιας τεντωμένης κλωστής. Τα όρια μεταξύ τους; Απολύτως διαπερατά! Πόσο μάλλον σε εποχές όπου το άγχος μας καταβάλλει προκειμένου να μπορέσουμε ν’ ανταποκριθούμε σε κάθε είδους υποχρέωση.

  Ένας χωρισμός, μία απόλυση, μία απώλεια, κάθε είδους ματαίωση, διαταράσσει την εσωτερική ισορροπία. Αυτομάτως, αρχίζουμε να βιώνουμε κάποια μορφή κατάθλιψης η οποία κυμαίνεται σε διάφορα επίπεδα αναλόγως με την ένταση, τη διάρκεια, την αιτία που την προκάλεσε καθώς και από το εύρος των συνοδών συμπτωμάτων.
  Ξεκινώντας από την πιο ήπια μορφή τη λεγόμενη διαταραχή προσαρμογής με καταθλιπτική διάθεση έως τη μείζονα καταθλιπτική διαταραχή κατά την οποία συναντάμε καταθλιπτικά επεισόδια που απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή χωρίς φυσικά να παραλείψουμε ν’ αναφέρουμε τη διπολική διαταραχή (ή αλλιώς μανιοκαταθλιπτική διαταραχή) καθώς και την επιλόχεια κατάθλιψη που συνιστά υπο-είδος της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής, είναι αναγκαίο να κατανοήσουμε ότι η κατάθλιψη εμφανίζεται όταν το άτομο περνά τη διαχωριστική γραμμή που βρίσκεται ανάμεσα στην έντονη θλίψη και την παραίτηση.
  Βέβαια, έχει και κληρονομικές βάσεις άλλα δεν θα έκανε την παρουσία της τόσο αισθητή σε περίπτωση απουσίας στρεσογόνων ερεθισμάτων. Είναι υγιές όλοι οι άνθρωποι να περνούν ένα τουλάχιστον ισχυρό καταθλιπτικό επεισόδιο κάθε χρόνο. Μέσα απ’ αυτό τ’ άτομα ανασυγκροτούν τον ψυχικό τους κόσμο. Δεν πρέπει να το φοβόμαστε! Η ύπαρξή του δηλώνει ότι είμαστε ζωντανοί οργανισμοί ικανοί ν’ αλληλεπιδράσουμε, να προοδεύσουμε και να ζήσουμε πιο κοντά σε όσα επιθυμούμε πραγματικά.
  Μέσω της άσκησης παράγονται ορμόνες, οι λεγόμενες ενδορφίνες, οι οποίες προκαλούν μια αίσθηση ευτυχίας και ευεξίας. Γι’ αυτό συνίσταται πολλές φορές με ή χωρίς επιπρόσθετη φαρμακευτική αγωγή η άσκηση του σώματος 3 - 5 φορές την εβδομάδα σε έντονους ρυθμούς ή στην αντίθετη περίπτωση η εφαρμογή ενός προγράμματος σε ύπτια θέση με σκοπό την πλήρη χαλάρωση των μυών του σώματος. Όμως, οι άνθρωποι συχνά βαριούνται ν’ ακολουθήσουν πιστά αυτό το πρόγραμμα, κουράζονται ή τραυματίζονται με αποτέλεσμα να μην καταφέρνουν να βελτιώσουν την ψυχική τους διάθεση ή η πρόοδός τους να παραμένει στάσιμη. Κατά τη διάρκεια της εκγύμνασης το μυαλό απασχολείται με δραστηριότητες που το βοηθούν να ξεφεύγει από τα προβλήματα της καθημερινότητας.
  Ειδικά όταν υπάρχει ο χρόνος, τα χρήματα και η διάθεση να πάει το άτομο στο χώρο του γυμναστηρίου οι πιθανότητες να αισθανθεί πιο όμορφα αυξάνονται κατακόρυφα και αυτό διότι έρχεται σε επαφή με άλλα άτομα με τα οποία μπορεί να μοιραστεί τις εμπειρίες και τις σκέψεις του.
  Αναμφισβήτητα η άσκηση βελτιώνει τη διάθεση ακόμη και αν προτιμά κάποιος να γυμνάζεται μόνος του, αλλά όπως υποστήριζε και ο Αριστοτέλης: "ο άνθρωπος είναι φύσιν κοινωνικό ον". Έτσι, αποφεύγουμε το αίσθημα της μοναξιάς ενώ παράλληλα αυξάνουμε τις πιθανότητες να εμπλουτίσουμε τα ενδιαφέροντά μας και να χαμογελάμε περισσότερο. Όλα είναι θέμα σκέψης και λειτουργίας του εγκεφάλου.
  Εάν κάνουμε σκέψεις του τύπου: νιώθω όμορφα με το σώμα μου, αξίζω να έχω γύρω μου άτομα που μ’ αγαπούν, υπάρχουν πολλοί που θα ήθελαν να μοιραστούν τις σκέψεις τους μαζί μου, μπορώ να βρω λύσεις στα προβλήματά μου όσο χρόνο και αν μου πάρει, μου αρέσει ο εαυτός μου κ.ο.κ., η ψυχική μας υγεία θα βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα. Στο σημείο αυτό αξίζει να επισημανθεί η σημασία που έχει στην πραγματικότητα το παιχνίδι σε όλες του τις μορφές (ατομικά ή ομαδικά) από την παιδική κιόλας ηλικία.
  Οι καταθλιπτικοί ενήλικες υπήρξαν κάποτε παιδιά με έντονα στοιχεία άγχους και έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας! Τέλος, ας μην ξεχνάμε πως όλα είναι ένας φαύλος κύκλος…η θετική σκέψη οδηγεί σε πράξεις αυτοπεποίθησης οι οποίες με τη σειρά τους επιφέρουν θετικά αποτελέσματα συνέπεια των οποίων συνιστά η επιβεβαίωση των αρχικών μας πεποιθήσεων που ολοένα πολλαπλασιάζονται. Είμαστε αυτό που σκεφτόμαστε. Εμείς δίνουμε νόημα σε όσα μας συμβαίνουν καθώς το ίδιο γεγονός μπορεί να προσληφθεί και να ερμηνευτεί από την πλευρά μας ανάλογα με το πώς αισθανόμαστε μέσα μας.
  Η παραίτηση δεν είναι λύση! Η αναγνώριση της θλίψης και η θέληση για αλλαγή είναι το πρώτο σκαλοπατάκι προς τη λύση.
  Η άσκηση ανάλογα και με τις ανάγκες του καθενός αποτελεί ένα από τα μέσα που μας βοηθούν ν’ αγαπήσουμε τον εαυτό μας, το μόνο πράγμα που μας συνοδεύει μέχρι το τέλος της ζωής μας!!!